Abdurrahman Önül – İlahisi

AÇILSINDA YOLLAR SANA GELEYİM

Topladım gülleri düştüm yollara,
Yolum yine uzar patikalara,
Mevlam rahmeyliyor bütün kullara
O yüce Resule ben gidiyorum.
Mevlam rahmeyliyor bütün kullara
O yüce Resule ben gidiyorum.

Açılsında yollar sana geleyim,
Açılsında yollar sana geleyim,
Öyle özledim ki seni Ey Resul,
Öyle özledim ki seni Ey Resul.
Öyle özledim ki seni Ey Resul,
Öyle özledim ki seni Ey Resul.

Yoruldu yüreğim dert çeke çeke,
Kurudu gözlerim yaş döke döke,
Yolların üstüne gül eke eke,
O yüce Resule ben gidiyorum.
Yolların üstüne gül eke eke,
O yüce Resule ben gidiyorum.

Açılsında yollar sana geleyim,
Açılsında yollar sana geleyim,
Öyle özledim ki seni Ey Resul,
Öyle özledim ki seni Ey Resul.
Öyle özledim ki seni Ey Resul,
Öyle özledim ki seni Ey Resul.

Bu yolun sonunda Medine vardır,
Hâsreti gönlümde yanar yıllardır,
Her mevsimi gündür yeşil bahardır,
O yüce Resule ben gidiyorum.
Her mevsimi gündür yeşil bahardır,
O yüce Resule ben gidiyorum.

Açılsında yollar sana geleyim,
Açılsında yollar sana geleyim,
Öyle özledim ki seni Ey Resul,
Öyle özledim ki seni Ey Resul.
Öyle özledim ki seni Ey Resul,
Öyle özledim ki seni Ey Resul.

ABDURRAHMAN ÖNÜL